تعلل در تصویب مدیریت یکپارچه شهری موجب شده تا شهرهای امروزی بهویژه شهر رشت “گران اداره شوند”، معضلی که این روزها به دغدغهای اساسی تبدیل شده است.
گیلان صدر: اگرچه مدیریت شهری از مولفههای اصلی شهرهای امروزی در پایداری و توسعهیافتگی زندگی شهری است اما مقولهای است که همچنان در پیچ و خم مجلس گیر کرده تا یکی از مهمترین طرحها در ارائه خدمات بهتر، جلوگیری از موازیکاری و کاهش هزینهها در هالهای از ابهام بماند.
همین بلاتکلیفی در مدیریت یکپارچه شهری که سابقه نگارشش به سال ۹۳ بر میگردد و با گذشت ۶ سال هنوز به تصویب نرسیده، موجب شده تا شهرهای امروزی بهویژه کلانشهرها “گران اداره شوند” . مطلبی که شهردار رشت نیز چندین نوبت در نشستهای مختلف بدان تاکید کرده است.
«سیدمحمد احمدی» در جمع مدیران مسئول روزنامههای محلی با تاکید براینکه این شهر طبق ضابطه شهرسازی، کلانشهر محسوب نمیشود، اجرای سریع فعالیتهای اجتماعی و خدماتی شهرداری را در گرو حاکمیت مدیریت یکپارچه شهری اعلام کرد.
وی همچنین در برنامه در مسیر توسعه که به موضوع بررسی ظرفیتهای طرح مدیریت جامع شهری اختصاص داشت، خواستار تصویب قانون جامع مدیریت شهری در اسرع وقت شد و صبر در این مورد را جایز ندانست زیرا این طرح منجر به ایجاد یک مدیریت واحد و پایدار در شهرداریها شده تا پاسخگوی بسیاری از مسائل شهرها باشد.
احمدی معتقد است مدیریت یکپارچه شهری قطعا میتواند اختیارات و قدرتی که باید مدیریت شهری و به ویژه شوراهای اسلامی در این مقطع داشته باشند را کاملا مشخص کند و در مقابل جامعه هم میداند که باید از چه نهاد و یا ارگانی مطالبه کنند.
در طرح جامع مدیریت شهری هدف خدمت رسانی هر چه بیشتر به مردم و شفافسازی خدمات با ایجاد یکپارچگی در وظایف و اختیارات شهری و محلی است تا با کاهش تعدد مراجع تصمیمگیر در امور محلی و رسیدن شهرداریها و دهیاریها به جایگاه واقعیشان، مشکلات و معضلات شهری در زمان کوتاهی حل و فصل شود.
اما امروزه کارها و فعالیتها در سطح شهر یکپارچه نیست و یا موازیکاری میشود و همین امر موجب شده تا علاوه بر هدر رفت منابع بودجه و اعتبارات از کل نهادهای دولتی و عمومی شهرداریها و دهیاریها، شاهد مشکلات بسیار در حوزه امور شهری و بیندستگاهی باشیم. مشکلاتی که موجب شده شهر در گرههای کور و لاینحل گرفتار شود و نارضایتی مردم از روند توسعه شهری و کیفیت خدمات بیشتر شود. به عبارتی دیگر عدم انسجام بین دستگاهها در حوزه شهری موجب آشفتگی و نوعی درهم ریختگی تمامی عناصر شهری شده که در نهایت جریان طبیعی و روزمره زندگی شهری را تحت الشعاع قرار میدهد. معضلی که شهردار رشت آن را اینگونه بیان میکند: “به دلیل نبود انسجام مدیریتی واحد، شهرهای بزرگ به شکل گران اداره میشوند. به نظرم دیگر صبر از جانب مجلس یا دولت جایز نیست و باید قانون جامع مدیریت شهری در اسرع وقت تصویب شود.”
وی که به گفته خود از ابتدای تصدی بر کرسی شهرداری رشت خلا مدیریت جامع شهری را در شهر احساس کرده، خواستار توجه جدی به استفاده از ظرفیتهای این طرح جامع برای رسیدن به توسعه شد و از دست دادن زمان برای تصویب این طرح را موجب وارد آمدن آسیبهای بسیار در شهرهای کوچک و بزرگ دانست.
با وجود نقاط ضعف فراوانی که در مدیریت شهری وجود دارد که باید در قالب طرح جامع مدیریت شهری این ضعفها را برطرف کرد، دغدغه شهردار رشت در تحقق توسعه پایدار، ارتقای کیفیت زندگی، گسترش عدالت در جامعه، تامین حقوق شهروندی و ایجاد محیط زیست سالم در قالب طرح جامع شهری قابل توجه است. دغدغهای که به کرhت در جلسات مختلف از سوی وی مطرح شده و خواستار تصویب قانون جامع مدیریت شهری توسط مجلس شده است.
با این توصیفات، امروز نیازمند تصویب و اجرایی شدن قانون جامع مدیریت شهری هستیم تا با واگذاری اختیارات و قدرت لازم به مدیریت شهری، مطالبات فرهنگی، اجتماعی و توسعهای مردم از شهرداریها محقق شود و توسعه پایدار شهری حاصل شود. توسعهای که شهرنشینان امروز و شهروندان فردا بتوانند در کمال آرامش و امنیت در شهر زندگی کنند.
