جعفرزاده گفت:عدم ضمانتهای اجرایی در قانون بودجه مشکل دیگر بودجهها است، برای مثال تبصره ۱۶ بودجه در خصوص بخشش وامهای زیر ۱۰۰ میلیون تومان هنوز دچار مشکل است و هرکسی به نوعی تفسیر میکند. این موضوع نشان میدهد که مجلس و دولت با هم نتوانستهاند که یک متنی را انشا کنند که این متن بتواند پاسخگو باشد.
او با اشاره به لابیهای انجام شده در هنگام بررسی بودجه در مجلس، گفت: اختیار مجلس است که دولت را کنترل کند. دولت سعی میکند تعهدات خود را در لایحه کمتر ببیند بنابراین یکی از وظایف ما این است که دولت را کنترل کنیم.
این عضو کمیسیون برنامه و بودجه ادامه داد: وظیفه مجلس این است که واقعی بودن آنچه دولت در لایحه آورده را بسنجد و با سنوات قبل کنترل کند.
او با انتقاد از افزایش بندهای بودجه در مجلس، تاکید کرد: مجلس نباید وزن بودجه را سنگین کند و مواد آن را افزایش دهد. تفریغ بودجه سنواتی نشان میدهد که عمده مشکلات بودجه فارغ از اشکالات دولت، دخالتهای مجلس بوده است و این موضوع را نمیتوانیم نفی کنیم. برای مثال ۱۱۰ بند در بودجه بوده اما مجلس آن را به ۱۲۷ بند افزایش داده است و در نهایت دولت نتوانسته ۲۰ بند را انجام دهد.
نایب رئیس فراکسیون مستقلین ادامه داد: بنابراین این موضوع نشان میدهد که مجلس وزن بودجه را اشتباه اضافه کرده است. البته برخی میگویند دولت تعمدا این بندها را انجام نداد اما زمانیکه دولتها تمایل ندارند تکالیف تحمیلی مجلس را انجام دهند خوب است که مجلس هم از این اقدامات اجتناب کند.
جعفرزاده با اشاره به اظهارات احمدینژاد مبنی بر افزایش یارانه به ۹۰۰ هزار تومان، گفت: تمام درآمد کشور حدود ۲۴۰ هزار میلیارد است که در سال ۴۲ هزار میلیارد تومان یارانه میدهیم و مابقی آن صرف حقوق و دستمرد و … میشود. اگر بخواهیم یارانه را ۲۰ برابر کنیم، میشود ۸۴۰ هزار میلیارد تومان در حالی که تمام پول کشور ۲۴۰ هزار میلیارد تومان است. بنابراین افزایش ۲۰ برابری یارانهها غیر ممکن است.
