اگر فکر می‌کنید که یک لیوان شراب برای شما خوب است وقت آن رسیده که در نظرتان تجدیدنظر کنید.
سال‌ها پیش گفته می‌شد که نوشیدن مقداری شراب ایرادی ندارد حتی ممکن است برای قلب مفید باشد. برای هزاران سال، الکل به ویژه شراب برای اهداف دارویی استفاده شده است. بقراط پزشک یونان باستان شراب را برای اهداف مختلفی از جمله کاهش تب و پانسمان زخم‌ها ترویج می‌کرد.
ابن میمون محقق، خاخام و پزشک قرن دوازدهم نیز از فواید سلامتی شراب در حد اعتدال ستایش به عمل آورده بود. برای سال‌ها تصور می‌شد که دوز متوسط الکل با کاهش خطر مرگ مرتبط است در حالی که مقادیر بالاتر نوشیدن الکل باعث افزایش خطرات مرتبط می‌شود. در حالی که تحقیقاتی انجام شده‌اند که نشان می‌دهند یک لیوان شراب در روز می‌تواند طول عمر یا سلامت قلب را افزایش دهد اجماع در مورد اثرات مفید الکل در حال تغییر است.
الکل در بدن انسان بیش‌تر در کبد متابولیزه می‌شود جایی که قابلیت تبدیل به استالدئید یک عامل سرطان زا را دارد. در ژوئیه گذشته، مطالعه‌ای که در نشریه «لنسِت» منتشر شد نشان داد که ۴ درصد از موارد تازه تشخیص داده شده سرطان در جهان در سال ۲۰۲۰ میلادی (در مجموع تقریبا در حدود ۷۵۰ هزار مورد) مربوط به مصرف الکل بوده اند.
نویسندگان این مطالعه دریافتند که بالاترین میزان خطر ابتلا به سرطان در افرادی است که مقدار زیادی الکل مصرف می‌کنند، اما حتی در افرادی که مقادیر متوسط الکل را مصرف می‌کنند نیز این موضوع خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد.
در سال ۲۰۱۸ میلادی، نشریه «لنسِت» مطالعه متفاوتی را در مورد مصرف الکل در ۱۹۵ کشور منتشر کرد و دریافت که خطر مرگ و میر ناشی از هر علتی به طور خاص مرگ بر اثر سرطان با افزایش سطح مصرف الکل افزایش می‌یابد. نویسندگان آن مقاله خاطر نشان ساختند راه مناسب برای به حداقل رساندن خطر آن است که اصلا الکل ننوشید.
هفته گذشته، فدراسیون جهانی قلب سیاستی را اتخاذ کرد بر اساس آن هیچ سطحی از مصرف الکل برای قلب بی خطر نیست.
الکل علاوه بر آن که عاملی سرطان‌زا است یک کاردیوتوکسین است و مصرف زیاد و مزمن آن می‌تواند توانایی قلب برای انقباض را تضعیف کند و در نهایت منجر به نارسایی احتقانی قلب (عارضه‌ای از بسیاری از بیماری‌های جدی است که طی آن قلب مقداری از ظرفیت پمپاژ کردن کامل خود را از دست می‌دهد. بنابراین، خون به داخل دیگر اعضا به ویژه ریه‌ها و کبد پس زده شده و بالقوه کشنده خواهد بود) می‌شود. حتی دوره‌های کوتاه نوشیدن مشروبات الکلی نیز می‌تواند فیبریلاسیون دهلیزی را تسریع کند وضعیتی که در آن ضربان قلب افزایش می‌یابد و ضربان آن از ریتم خارج می‌شود.
فیبریلاسیون دهلیزی شایع‌ترین نوع آریتمی قلبی است که در آن تحریک الکتریکی مسیر مشخصی را در قلب طی نمی‌کند.
فیبریلاسیون دهلیزی هنگامی رخ می‌دهد که در دهلیز‌ها موج الکتریکی تحریک جهت مشخصی نداشته باشد یعنی سلول‌های عضلانی دهلیز به صورت نامنظم تحریک و در نتیجه منقبض می‌شوند. در نتیجه، انقباض منظم دهلیز وجود ندارد و دهلیز‌ها نمی‌توانند خون را به صورت کامل به بطن‌ها پمپ کنند و نیز ضربان‌های بطن از دهلیز پیروی نکرده و بطن بدون نظم طبیعی و بدون پیروی از دهلیز منقبض می‌شود.
