به گزارش گیلان صدر، محمد طاها محمودی نوشت:  با گذشت يك‌سال و اندي از شيوع ويروس كرونا و پديد آمدن انواع و اقسام سويه‌هاي گوناگون آن و آغاز روند واكسيناسيون در كشورمان، ظاهرا هنوز نوبت واكسيناسيون سربازان نرسيده است و اين قشر گسترده در زمره اقشار پرخطر محسوب نمي‌شوند.

از سويي اعزام مشمولان واكسينه نشده در اين وضعيت وخيم كرونايي به پادگان‌هاي آموزشي بسيار خطرناك است و از سوي ديگر سربازان در حال خدمت در يگان‌ها كه بعضا در اماكن شلوغ و پرخطري همچون بانك‌ها، ادارات، دادگاه‌ها و زندان‌ها مشغول به خدمتند، نيز در معرض جدي خطر ابتلا به اين ويروس قرار دارند.

با توجه به كمبود واكسن در ماه‌هاي آغازين روند واكسيناسيون در كشور و تصميم‌گيري راجع به اقشار و حرفه‌هاي گوناگون و اولويت‌هاي آنان مقرر شد مشاغل پرخطر زودتر از سايرين واكسن دريافت كنند. ابتدا كادر درمان و مشاغلي كه مستقيما با كوويد۱۹ درگير و در تماس بودند، واكسينه شدند و سپس نوبت ساير مشاغل در معرض خطر شد اما پس از گذشت چند ماه از آغاز اين روند هيچ خبري از سربازان نشد.

گويي مسوولان امر مانند آن بزرگوار معتقدند كه اين‌بار «سربازا نمي‌گيرن». انتظار مي‌رفت پس از واكسيناسيون كادر درمان، خانواده‌هاي كادر درمان، فرهنگيان و خبرنگاران، توجهي نيز به سربازاني بشود كه در اين اوضاع همه‌‌گيري ويروس كرونا، در اماكن پرتجمع و پرخطر و عمدتا دور از محل زندگي خود، مشغول به خدمتند. همواره به خدمت دو ساله سربازي انتقادات بسياري وارد بوده است از به هدر رفتن دو سال از مهم‌ترين سال‌هاي زندگي نيروي انساني و آماده به كار كشور تا آسيب‌هاي رواني كه در طول خدمت، اين نيروي جوان را درگير مي‌كند.

امروز اما مساله مهم‌تر، مساله سلامت جسم سربازان است. مساله سلامت جسم كساني كه در اين شرايط -و چه در شرايطي دشوارتر از امروز- حافظان امنيت كشور به شمار مي‌روند. واكسيناسيون سربازان در حالي -تاكنون- به‌طور منظم صورت نگرفته است كه مراكز نظامي در سخت‌ترين شرايط كرونا به فعاليت ادامه مي‌دهند و ‌همچنين آمار درستي از ميزان ابتلاي سربازان به بيماري كرونا در دست نيست.

بهتر بود غير از واكسن‌هاي كزاز، ديفتري و مننژيت كه مشمولان وظيفه عمومي بايد پيش از خدمت تزريق كنند، واكسن‌هاي كرونا را نيز دريافت مي‌كردند تا فشار خدمت سربازي براي آنها و خانواده‌هاي‌شان دوچندان نشود.