اختصاصی/ گیلان صدر: باز هم حرف تراموا. این‌بار از زبان استاندار گیلان: «مطالعات آماده است و تراموا بهترین گزینه برای رشت.»
حرفی که شاید برای کسی که تازه شنیده امیدوارکننده به‌نظر برسد، اما برای ما مردم رشت چیزی جز تکرار یک خاطره فرسوده نیست.
این داستان از سال ۹۰ شروع شد. همان موقع گفتند ردیف بودجه‌اش را دیده‌اند. بعدش شهرداران یکی یکی آمدند و وعده دادند که «سه چهار ساله» تراموا را راه می‌اندازند.
اما جدی ترین تلاش‌ها بین سال‌های ۹۷ تا ۹۹ بود: قرارداد رسمی با مشاور بسته شد، خط اول (۱۶ کیلومتر از مسکن مهر تا فرودگاه) طراحی شد، پروژه کُددار شد، جلسات فنی تشکیل شد و حتی بیش از ۲۰ ایستگاه در نقشه‌ها جان گرفت. سال ۹۹ هم هزینه‌اش را برآورد کردند و فرستادند شورای عالی ترافیک. یعنی همه‌چیز روی کاغذ پیش رفت.
بعدتر در ۱۴۰۱ حتی برایش ردیف بودجه ملی گذاشتند. اما این بودجه ناچیز در برابر نیاز چندصد میلیون یورویی پروژه، بیشتر شبیه یک مُسکن کوتاه‌مدت بود.
و روی زمین چه؟ هیچ. نه یک متر ریل، نه یک ایستگاه، نه یک واگن. همه‌اش حرف، جلسه، نشست خبری.
هر بار مدیری می‌آید، تراموا را دوباره زنده می‌کند. بعد که می‌رود، معلوم می‌شود همه‌اش وعده بوده. تراموا در رشت کم‌کم از یک پروژه جدی به یک شوخی ترافیکی تبدیل شد؛ کلیدواژه‌ای برای پر کردن تیتر خبرها.
امروز هم وقتی استاندار می‌گوید «مطالعات آماده است»، خودش بهتر از همه می‌داند که این حرف بارها گفته شده. او به‌جای این که این چرخه معیوب را بشکند، انگار ترجیح داده همان مسیر قبلی را برود: وعده‌ای برای آرام کردن افکار عمومی.
ما از استاندار انتظار داشتیم فرق کند. اما به‌نظر می‌رسد او هم گرفتار همان ساختار اداری شده که سال‌هاست فقط خوراک رسانه‌ای تولید می‌کند. واقعیت ساده است: نه شهر با حرف‌ها سبک می‌شود، نه ترافیک با مطالعات روی کاغذ باز می‌شود.
اگر استاندار واقعاً جدی است، باید صریح و شفاف به مردم بگوید چه زمانی اجرای تراموا آغاز می‌شود، قدم‌های بعدی چیست و منابع مالی‌اش از کجا تأمین خواهد شد. مطالعات سال‌هاست انجام شده؛ آنچه رشت نیاز دارد، نه تکرار شعار، بلکه یک جدول زمان‌بندی روشن و گزارش مرحله به مرحله به مردم است.
