اختصاصی/ گیلان صدر: در سال ۱۳۶۵، مردم گیلان به ابتکار مرحوم آیت‌الله احسان‌بخش، کاروانی شامل ۱۵۱۳ کامیون اقلام مردمی را راهی جبهه‌ها کردند؛ حرکتی که در تاریخ دفاع مقدس ثبت شد.
امروز، شهریور ۱۴۰۴، همان عدد خودرو دوباره در رشت به حرکت درآمده است؛ این‌بار نه برای جبهه، بلکه برای رساندن جهیزیه، لوازم ضروری زندگی و مصالح به خانواده‌های محروم. هر خودرو آراسته به تصویر یکی از ۸۰۰۰ شهید گیلان است؛ حرکتی نمادین و زیبا، همزمان با آغاز کنگره بزرگداشت ۸ هزار شهید گیلان.
اما ذهن یک خبرنگار در مواجهه با چنین صحنه‌ای، فقط تحسین نمی‌کند. پرسشی تلخ هم مطرح می‌شود:
آیا بعد از چهار دهه از استقرار جمهوری اسلامی، هنوز باید ۱۵۰۰ خودرو پر از اقلام اولیه زندگی به خانواده‌های محروم برسد؟
مگر شهدا برای آسایش و رفاه همین مردم جان ندادند؟
چطور است که عظمت آن فرهنگ ایثار حفظ شده، اما مسئله محرومیت همچنان زنده مانده است؟
طبق آمار رسمی، نزدیک به ۳۶ درصد از جمعیت گیلان زیر خط فقر هستند؛ یعنی از هر سه خانوار، یک خانوار در وضعیت اقتصادی دشوار قرار دارد. برای یک خانوار سه‌نفره، خط فقر در سال ۱۳۹۹ حدود ۳۲ میلیون تومان در سال تعیین شده بود و با توجه به تورم‌های اخیر، این رقم حالا بیشتر هم شده است. این داده‌ها نشان می‌دهد که مشکل محرومیت هنوز واقعی و گسترده است.
به احترام و دینی که نسبت به شهدا بر گردن ماست باید پرسید: چرا پس از ده‌ها سال هنوز محرومیت گسترده وجود دارد؟ دلایل اصلی این وضعیت چیست و چرا هنوز ده‌ها کامیون اقلام اولیه زندگی باید بین محرومان توزیع شود؟
حرکت امروز زیبا و نمادین است؛ اما زیبایی‌اش زمانی کامل می‌شود که دیگر نیازی به چنین کاروانی برای تأمین ابتدایی‌ترین نیازهای مردم نباشد.
گیلان صدر؛ با مردمِ در حاشیه، تا دلایلِ در متن
