اختصاصی/ گیلان صدر: سی‌ودومین اجلاس سراسری نماز در گیلان آغاز شد؛ اما آمارها می‌گویند: از ۷۵ هزار مسجد کشور، ۴۰ درصد تعطیل‌اند و تنها نیمی از مردم همیشه نماز می‌خوانند. به‌نظر می‌رسد «فرهنگ نماز» هنوز روی کاغذ رشد می‌کند، نه در جامعه.
امروز سی‌ودومین اجلاس سراسری نماز در گیلان برگزار شد؛ همان گردهمایی سالانه با بنرهای رنگی و شعارهایی مثل «نماز، حقیقتی تابناک» که معمولاً با چند سخنرانی، چند عکس یادگاری، و چند وعده برای “گسترش فرهنگ نماز” تمام می‌شود. اما پرسش ساده‌ای هنوز بی‌پاسخ مانده: آیا واقعاً مردم نمازخوان‌تر شده‌اند؟
طبق بودجه سال ۱۴۰۳، ستاد اقامه نماز کشور حدود ۳۰۰ میلیارد تومان بودجه رسمی دارد. اگر ردیف‌های استانی و دستگاه‌های همکار را هم اضافه کنیم، رقم به حدود ۷۰۰ میلیارد تومان می‌رسد.بودجه‌ای به‌اندازه ساخت ده‌ها مدرسه یا چند مجموعه ورزشی. جاهایی که شاید جوان‌ها، اگر به حال خودشان گذاشته شوند، به ایمان نزدیک‌تر شوند تا با اجبار و بخشنامه.
حالا نگاهی به نتیجه بیندازیم: در تازه‌ترین پیمایش وزارت ارشاد، فقط ۴۷ درصد مردم گفته‌اند همیشه نماز می‌خوانند.در میان جوانان ۱۸ تا ۲۹ ساله، این عدد به حدود ۳۵ درصد می‌رسد.در دانشگاه‌ها، میانگین شرکت در نماز جماعت کمتر از ۱۵ درصد است، و در مدارس حضور واقعی دانش‌آموزان در نماز جماعت زیر ۳۰ درصد برآورد شده. اعدادی که با وجود سی‌ودو اجلاس، تغییری جدی نکرده‌اند؛ مگر در نمودار بودجه.
از طرف دیگر، کشور حدود ۷۵ هزار مسجد دارد؛
اما طبق گزارش رسمی ستاد کانون‌های فرهنگی و هنری مساجد، بیش از ۴۰ درصدشان غیرفعال یا نیمه‌فعال‌اند. یعنی از هر پنج مسجد، دو تا قفل‌اند. جمله‌ای که شاید کمی گزنده باشد، اما واقعی است.
با این حساب، انگار ما در گسترش “فرهنگ نماز” چندان موفق نبودیم، ولی در گسترش “هزینه‌های نماز” چرا! هر سال صدها میلیارد تومان صرف بنر، پوستر، و اجلاس‌هایی می‌شود که خروجی‌شان چند قاب تلویزیونی است و چند خط آمار که هیچ تغییری در واقعیت جامعه نمی‌دهد.
سی‌ودو اجلاس برگزار شد، ده‌ها گزارش چاپ شد، اما مردم همان مردمی‌اند که بودند؛ فقط قفل مساجد زنگ‌زده‌تر شده و فاصله‌ی نسل جدید با دین، عمیق‌تر.
شاید وقت آن رسیده مسئولان ستاد اقامه نماز،
به جای برگزاری اجلاس سی‌وسوم، یک گزارش واقعی منتشر کنند با عنوان: «سی‌ودو سال تلاش، چند رکعت نتیجه؟»
