اختصاصی؛ گیلان صدر؛ راضیه حاجی پور(فاضل پور): مدیریت پسماند،بالاخص بازیافت و زیبابودن سیمای شهری،دارای چشم انداز سیاسی مهمی است،زیرا توان مدیران و‌مسئولین آن شهر در حفاظت از انرژی و منابع را به نمایش می گذارد.مدیریت پسماند و حرکت به سوی توسعه پایدار بامتغیرهای اجتماعی متعدد ارتباط دارد و تاکیدمی شود که مدیریت پسماند شهری فقط مقوله ای محیط زیستی و فنی مرتبط با تکنولوژی نیست و نگاه اجتماعی، بخشی از فرایند میان رشته ای اندیشیدن درباره پسماندهاست.
وجود تعداد مناسب سطل زباله، علاوه بر کمک به بازیافت مواد زائد، مزایای دیگری مانند جلوگیری از تخریب زمین توسط انسان و آگاه‌سازی خانواده‌ها در تفکیک زباله‌ها را به دنبال دارند، اما اکنون در شهر رشت شاهد کمبود سطل زباله هستیم. از سویی گاهی زباله‌ها به‌صورت اصولی جمع‌آوری نمی‌شوند و مخازن زباله دیگر جایی برای زباله جدید ندارند و شهروندان مجبورند کیسه‌زباله‌های خود را در کنار سطل آشغال‌ها رها کنند که همین امر سبب راه افتادن شیرابه می‌شود. خودروهای فروش میوه که همان «وانت‌بارهای دوره‌گرد» هستند در اکثر مکان‌های پرتردد شهر به‌وفور یافت می‌شوند. خطر تصادف ازیک‌طرف و زباله‌های به‌جامانده از آنان از طرفی دیگر به‌سلامت و چهره شهر آسیب‌زده است. برخی از مردم از حضور پرتعداد زباله گردها در سطح شهر ابراز ناخرسندی کرده اند. آنها معتقدند که برخی از سطل‌های زباله و مخازن، روزانه و بارها و بارها از سوی زباله گردها تفتیش می‌شود و زباله‌های قابل بازیافت را جمع‌آوری می‌کنند و برخی از کیسه‌ها را پاره و سپس رها می‌کنند.
پسماند حجیم ترین مصنوع دست بشر است . روزانه بیش از ۳.۵ میلیون تن زباله در سراسر جهان تولید می شود که در کشورهای توسعه یافته ۸۰ در صد از پسماند بازیافت می شود و به چرخه مصرف باز می گردد،وباقیمانده به صورت بهداشتی دفع یا سوزانده می شود.
وضعیت محیط زیست ایران به قدری نگران کننده است که بدون داشتن آمار دقیق و شاخص ها باچشم هم کاملا قابل روئیت است.ایران درسال۲۰۲۲ از لحاظ شاخص عملکرد محیط زیست(epi)از بین۱۸۰کشور رتبه ۱۳۳را دریافت نموده است؛که بسیار تاسف بار و نگران کننده است.
میزان مشارکت مردم در برنامه های محیط زیستی نیز اندک است با نگاهی گذرا به سواحل،خیابان ها ،جنگل هاو…متوجه پایین بودن اخلاق شهروندی در حوزه محیط زیست در بین بخشی از مردم هستیم که برای این امر می توان، جهت همکاری مردم در حفظ محیط زیست، سیمای شهر و ساحل، توسط سازمان های مربوطه “منافعی”،تعریف شود.
_افزایش تعداد سطل زباله ها
_ظرفیت سازی در بخش خصوصی
_فرهنگ سازی در راستای کاهش تولید پسماند و عدم رهاکردن زباله ها در کوچه و خیابان،می تواند از برنامه های شهرداری ها در ارتقا سطح کیفیت بهداشتی،محیط زیستی و زیبایی شهر باشد که بنظر میرسد؛ مدت مدیدی نادیده گرفته شده است و‌نیاز به تخصص توامان با غیرت دارد.گویا مشکلات استان گیلان تنها با صرف بودجه حل نمی شود و نیاز به مدیرانی دلسوز و کارامد دارد.
