گیلان‌صدر: در چند سال اخیر شاهد قتل های مختلف ناموسی و غیره در سطح کشور هستیم که با قدری تأمل، شاهد عدم پیشرفت آگاهی در بعضی از جوامع در سطح کشور می باشیم که باتوجه شرایط کنونی دنیا، کماکان در نوعی فضای فرهنگی متروک و مرد سالار که اصلا جایگاه، شأن و منزلتی برای زن و دیدگاه او به جامعه قائل نیست.
مصطفی عباسی، عضو مرکز وکلا، کارشناسان رسمی و مشاوران خانواده قوه قضائیه، در یادداشتی در خصوص قتل های ناموسی نوشت: در چند سال اخیر شاهد قتل های مختلف ناموسی و غیره در سطح کشور هستیم که با قدری تأمل، شاهد عدم پیشرفت آگاهی در بعضی از جوامع در سطح کشور می باشیم که باتوجه شرایط کنونی دنیا، کماکان در نوعی فضای فرهنگی متروک و مرد سالار که اصلا جایگاه، شأن و منزلتی برای زن و دیدگاه او به جامعه قائل نیست.
این اتفاق در ابعاد مختلفی قابل بررسی می‌باشد و باتوجه به اصل ۱۰ قانون اساسی و حمایت از خانواده و همین طور جایگاه زن در اسلام، نیازمند ورود همه دستگاه های حاکمیتی برای اصلاح این امور می‌باشد.
باید به این مهم اشاره شود که در اکثر قتل های ناموسی خلأ قانونی کاملا احساس می شود.
ماده ۳۰۱ قانون مجازات اسلامی:
قصاص در صورتی ثابت می شود که مرتکب، پدر یا از اجداد پدری مجنیٌ علیه نباشد و مجنیٌ علیه، عاقل و در دین با مرتکب مساوی باشد.
تبصره- چنانچه مجنیٌ علیه مسلمان باشد، مسلمان نبودن مرتکب، مانع قصاص نیست.
ماده ۴۲۶ قانون مجازات اسلامی:
در موارد ثبوت حق قصاص، اگر دیه جنایت وارده بر مجنیٌ علیه کمتر از دیه آن در مرتکب باشد، صاحب حق قصاص در صورتی می تواند قصاص را اجرا کند که نخست فاضل دیه را به او بپردازد و بدون پرداخت آن اجرای قصاص جایز نیست و در صورت مخالفت و اقدام به قصاص، افزون بر الزام به پرداخت فاضل دیه، به مجازات مقرر در کتاب پنجم«تعزیرات» محکوم می شود.
فرد با خیال راحت دست به کشتن زن یا دختر خود بزند و بعد با توجه به اینکه اگر فرزند توسط پدر کشته شود قصاص ندارد و یا اگر زنی توسط مردی کشته شود، خانواده مقتول باید برای قصاص تفاضل دیه پرداخت کند و ضعف مالی خانواده مقتول به قاتل قوت قلب برای انجام این کار وحشتناک می دهد.
اما از بُعد فرهنگی باید جامعه شناسان و روانشناسان به نوعی پای کار بیایند، خلأ حضور رسانه در بالابردن سطح فرهنگ بعضا احساس می‌شود.
در قتل زن جوان اهوازی، چهره خندان مردی مشاهده می شود که از این جنایت هولناک احساس غرور می‌کرد. با کمی دقت، به فرهنگی متروک در این بخش جامعه برخورد می کنیم که قطعا در خانواده و اطرافیان حمایت می‌شود.
متأسفانه از ظرفیت رسانه در این موارد فقط برای اطلاع رسانی این خبر بد استفاده می‌شود، اما برای بالابرد سطح آگاهی، خیلی کم می‌بینیم که افراد پای کار بیایند.
برای کار فرهنگی نیازمند آموزش، حوصله و صبر و شروع از پایه در مدرسه و دانشگاه در ابعاد فرهنگی هستیم .
امید است که با بازنگری در قوانین مربوط و همین طور انجام کار فرهنگی، دیگر شاهد جنایت های این‌چنینی نباشیم./عدلنامه
