اختصاصی/گیلان صدر، مهتا صدری: بر اثر باران شدید پیش بینی شده فعلا سه روزه، سطح شهر در نقاط مختلفی درگیر مصیبت تکراری آبگرفتگی ست. شهردار به تازگی انتخاب شده و انتظار چندانی نیز نمیتوان از او داشت. حضور وی در سطح شهر نیز دردی را دوا نخواهد کرد.
این چند روز نیز طبق معمول اعضای شورا به صورت نمایشی به نقاط مختلفی از شهر که دچار آبگرفتگی بود، سر زدند. کارگران خدوم شهرداری نیز همچون همیشه که بار بی کفایتی سایرین بر دوش آنهاست، مشغول تلاش بودند اما این مشکل، مشکل یکی دو روزه و ساده ای نیست که با دستور حل شود و راه حل ریشه ای میطلبد.
” فاطمه شیرزاد، عضو شورای شهر رشت نیز طی بازدید از مناطق آبگرفته شهر ، بر لزوم نوسازی ماشین‌آلات فرسوده شهرداری تاکید کرد و گفت: برای دستگاه های خدمات رسان و اجاره ماشین آلات، تقاضای افزایشی بالغ بر یک و نیم میلیارد تومان بودجه را داده است.”
چندی پیش در حالیکه مشغول گردآوری مطالبی در خصوص عملکرد شورای پنجم بودم، طی تماسی که با مدیر ارتباطات و امور بین الملل منطقه آزاد انزلی داشتم، وی توضیحاتی در خصوص وجود مصوبه ای تحت عنوان کمک به توسعه و تجهیز ، بهسازی و نوسازی ناوگان حمل و نقل عمومی و عمرانی استان در این سازمان، ارائه داد و خبر مربوطه را نیز که به نقل از طالب پور، معاون وقت اقتصادی و سرمایه گذاری سازمان منطقه آزاد انزلی بود، به پیوست ارسال کرد. اینجا بخوانید.
تاریخ این خبر ۲۰ آذر ماه ۹۶ است. یعنی چیزی حدود سه ماه پس از آغاز شورای پنجم و جالب تر اینکه آنچه موجب کنجکاوی اینجانب شده بود، سخنرانی های پیش از انتخابات برخی اعضای شورا همچون امیر حسین علوی بود که دو سال نیز ریاست همین شورا را برعهده داشت و طبعا قدرت اجرایی بیشتری نیز به نسبت سایر اعضا داشت و اتفاقا عضو شورای چهارم نیز بود. او در سخنانش بر استفاده از ظرفیتهای منطقه آزاد انزلی برای توسعه شهر رشت مرتبا تاکید میکرد و البته دیگران نیز هم!
موضوع اینجاست که شهروندان رشت نیز به خوبی از ظرفیتها و پتانسیل های این شهر مطلع اند. اگر بنا باشد که اعضای شورا نیز همچون شهروندان، مدام بدیهیات را تاکید و تکرار کنند، پس به چه دلیل نمایندگانی به شورا میفرستیم؟ سوال اینجاست که در این سه سال و اندی که از آغاز شورای پنجم میگذرد، چرا هیچ قدمی حداقل برای استفاده از همین فرصت های اندک که تنها یک نمونه اش استفاده از مجوزها و معافیت ها برای تهیه ماشین آلات سبک و عمرانی و … بوده، نشده است؟ البته که مثلا معضل آبگرفتگی شهر تنها ارتباط به ماشین آلات فرسوده شهرداری ندارد اما در شرایط مشابه دیگر هم تدبیر و مدیریت این افراد درست به همینگونه بوده است.
از فرصت های از دست رفته حرف میزنم . از زمانی که تا این حد درگیر تحریمهای کمر شکن و افزایش قیمت دلار و بی ثباتی قیمت اقلام و این مشکلات اقتصادی نبودیم. از زمان سه سال و دو ماهه ای که توسط همین اعضای شورای پنجم، صرف بازی های پوچ و بی معنی انتصابات و لج و لج بازی ، در هر دوره انتخاب پر حرف و حدیث شهردار ، گروه بندی ها، زمان طولانی اداره شهر با سرپرست، رانت و لابی گری و بلند پروازی های بیهوده برخی، گاهی برای دستیابی به راس شهرداری رشت و گاهی ورود به انتخابات مجلس و… بوده ایم تا جایی که مدیریت شهری رشت در سطح کشور شهره خاص وعام و موجب خجالت شده است و البته از مردمی حرف میزنم که هر روز با گوشت و پوست خود تبعات این شنیده های موثق خود و ناکارآمدی ها را لمس کرده و امروز به این افراد کاملا بی اعتماد و ناامیدند.
تاکید میکنم که این مورد تنها نمونه ایست از آنچه که موجب افسوس ما به عنوان شهروندان این شهر است. اینکه اگر اراده ای مبنی بر حل مشکلات مردم، همیاری و همفکری و درک مفهوم کار شورایی و الویت ندادن به منافع شخصی در این شورا وجود داشت، میشد با رایزنی هایی، به راحتی به جای این چنین فرصت سوزی هایی، نه مردم درگیر مشکلاتی همچون برف سال گذشته شوند که همگی به یاد دارند با کمترین بارش برف به دلیل کمبود امکانات و فرسودگی ماشین آلات شهرداری، شهر فلج شد و نه امروز همچون سالهای پیشین این مردم بناچار در شهری (که اصلا به نام “شهر باران های نقره ای” شناخته شده است)، با بارندگی ، پارکینگ و حیاط خانه شان دست کمی از رودخانه نداشته باشد و نه از هم اکنون نگران برف زمستانی باشیم که شاید دیگر برای اینکه فکری برای مقابله با آن بتوان کرد، دیر شده باشد. از فرصت های از دست رفته حرف میزنم…
