به گزارش گیلان صدر: با نزدیک‌شدن به انتخابات مجلس، موضع‌گیری کاندیداها نسبت به یکدیگر بیشتر شده و در جدیدترین مورد، یک کاندیدای جوان ظاهراً از سر بی‌اطلاعی و ساده‌اندیشی در شطرنج سیاست، علت عدم استعفای برخی نمایندگان شمالی در پی تهدید به استعفا را مورد پرسش قرار داده است!
این کاندیدای جوان که ظاهراً حتی از الفبای سیاست و راهکارهای نمایندگان برای رسیدن به اهداف مختلف مطلع نیست و از نتیجه یکی از پرسروصداترین اتفاقات دوره فعلی مجلس برای گیلانیان بی‌خبر است؛ در شرایطی رویای تکیه‌زدن به صندلی سبز بهارستان را در سر می‌پروراند که حتی نمی‌داند طرح سؤال، استیضاح، تهدید به استعفا، نطق و فشار رسانه‌ای از مهم‌ترین ابزارهای نمایندگان برای پیشبرد اهداف نظارتی و رساندن صدای مردم به گوش مسئولین دولتی است؟
در داستان تهدید به استعفای یکی از نماینده گیلان و به‌تبع آن سایر نمایندگان استان‌های شمالی؛ ماجرا ازاین‌قرار بوده که در دفاع از حقوق کشاورزان و مقابله با واردات برنج و به‌منظور تلاش برای بازگرداندن قیمت کود و همچنین خرید تضمینی برنج، در صحن مجلس تهدید به استعفا توسط نمایندگان استان‌های شمالی مطرح شد.
این تهدید به استعفای جمعی، نشان از اطمینان به همراهی دیگر نمایندگان شمالی بود و دولت نیز با علم به این موضوع و به‌منظور جلوگیری از تبعات استعفای زنجیره‌ای نمایندگان مجلس، دست خود را به نشانه تسلیم بالا برد.
پس از این تهدید به استعفا و تحصن نمایندگان استان‌های شمالی در صحن علنی مجلس، مخبر معاون اول رئیس‌جمهور در جلسه با نمایندگان گیلان، مازندران و گلستان عملاً تمامی موارد را پذیرفت و اعلام کرد: «تا اطلاع ثانوی و تا زمانی که یک گرم برنج داخلی وجود دارد واردات و توزیع برنج خارجی ممنوع است.»
در نتیجه این اقدامات، قیمت کود به نرخ گذشته بازگشت، آب‌بهای کشاورزی کاهش یافت، واردات برنج ممنوع شد و ۶ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان جهت خرید تضمینی برنج شمال تخصیص یافت.
در اینکه مشکلات بسیاری در استان گیلان و به‌ویژه برای کشاورزان وجود دارد شکی نیست؛ اما مسئله اینجاست که چاره کار، حضور کاندیداهای اجاره‌ای وابسته به کاندیدای به‌ظاهر متین و بی حاشیه نیست!
اگر وضع امروز حاصل ناکارآمدی بسیاری از مدیران نالایق بوده به معنای آن نیست که اگر آنها بروند و افرادی خام و بدون دانش سیاسی و مدیریتی کافی با ادعای جوان بودن، جایگزین آنها شوند مشکلات برطرف خواهد شد!
در پایان باید متذکر شد که به‌جای لمپنیسم و پوپولیسم رسانه‌ای، به مشکلاتی چون سهم اندک رشت از بودجه‌های ملی، مشکلات زیرساختی، بحران‌های محیط زیستی، ضعف صنعت گردشگری، بیکاری جوانان، رانت و فساد در برخی ادارات، عقب‌ماندگی صنعتی و سرعت پایین توسعه در این شهر می‌بایست مورد توجه قرار گیرد.
